Bugün size Ekim Ayında 1 oturuşta oturup bitirdiğim olan Franz Kafka'nın Aforizmalar kitabından alıntılar paylaşacağım.
Ben Girdap Kitap'tan olan çeviriyle okudum.
Bu alıntılar karışıktır. Yani, içinde şahsi olarak sevdiğim ve pek hoşuma gitmeyen alıntılar da mevcut.Hangisinin sizin hoşunuza gideceği size kalmış.
E o zaman ben başlıyorum:
- Sonbaharda bir yol gibi : Temiz pak süpürüyorsun, sonra bir yol bir kez daha kurumuş yapraklarla örtülüyor.
- Daha önce buraya hiç gelmemiştim : Daha başka türlü nefes alıyor insan burada, yanındaki yıldız, güneşten daha çok parıldıyor.
- Aceleyle kaçıp ona sığınmadıktan sonra insan yaşamdan nasıl zevk alabilir ?
- Olumsuz davranışlarda bulunmak bizden istenir, olumlu davranışlar ise zaten bizimdir.
- İyi, bir bakıma rahatsızlık vericidir.
- Sonsuzdur yol, ne kısalacak ne de eklenecek bir şey vardır, ama yine de herkes kendi çocuksu karışını tutar yolun üstüne. " Gerçekten de bu bir karışıklık yolu gitmen gerekir, bu senden esirgenmez."
- "Sein" sözcüğü Almanca' da iki anlama gelir : " Var olmak" ve "Onun olmak".
- Yılanın aracılığı gerekliydi: Kötü, insanı ayırabilir, ama insan olamaz.
- Dünyayla arandaki savaşımda , dünyanın yanında ol.
- Son kez ruhbilim!
- (Defterin bu sayfası kayıp)*
*89. Madde de yazıyor.*
